შენი სიტყვები უკვე შაბლონია,
რამდენჯერც უნდა უთხრა სხვას....
უკვე გაცვეთილი ფრაზებია,
აზრი აღარა აქვს თქმას..........
პირველად ნათქვამი ხომ მე მეკუთვნოდა,
ჩემთვის იღიმოდა მზე....
ახლა კი ,რაც უნდა ღიმილი დაურთო,
მაინც ღამე არის დღე....
ის გრძნობა პირველი ჩემი წილი იყო,
ახლა უწილადე სხვას?
შენი სიტყვები ახლა შაბლონია,
აზრი აღარა აქვს თქმას....
ახლა ვეღარ იტყვი იმავ რუდუნებით,
როგორც მიმღეროდი მე....
ახლა ყველაფერი ძალად მოგონილს ჰგავს,
ახლა სხვა მომავალს ვწერ............
იგივე ფრაზები,იგივე სიტყვები
ბაგეს რომ წყდებიან ,მწამს,
მაინც მე მეკუთვნის,მაინც მე დამეძებს
და ჩემთან მოჰყვება ქარს...........
შენი ყველა სიტყვა უკვე შაბლონია,
რამდენჯერც უნდა უთხრა სხვას....
უკვე გაცვეთილი ფრაზებია,
აზრი აღარა აქვს თქმას..........
რამდენჯერც უნდა უთხრა სხვას....
უკვე გაცვეთილი ფრაზებია,
აზრი აღარა აქვს თქმას..........
პირველად ნათქვამი ხომ მე მეკუთვნოდა,
ჩემთვის იღიმოდა მზე....
ახლა კი ,რაც უნდა ღიმილი დაურთო,
მაინც ღამე არის დღე....
ის გრძნობა პირველი ჩემი წილი იყო,
ახლა უწილადე სხვას?
შენი სიტყვები ახლა შაბლონია,
აზრი აღარა აქვს თქმას....
ახლა ვეღარ იტყვი იმავ რუდუნებით,
როგორც მიმღეროდი მე....
ახლა ყველაფერი ძალად მოგონილს ჰგავს,
ახლა სხვა მომავალს ვწერ............
იგივე ფრაზები,იგივე სიტყვები
ბაგეს რომ წყდებიან ,მწამს,
მაინც მე მეკუთვნის,მაინც მე დამეძებს
და ჩემთან მოჰყვება ქარს...........
შენი ყველა სიტყვა უკვე შაბლონია,
რამდენჯერც უნდა უთხრა სხვას....
უკვე გაცვეთილი ფრაზებია,
აზრი აღარა აქვს თქმას..........
