Wednesday, May 31, 2017

ჩემი ცხოვრების შუადღე დგება,

ჩემი ცხოვრების შუადღე დგება,
გულზე დარდები შემომფენია....
ვერ მოვასწარი,რაც უნდა მეთქვა
და გამიფრინდა თეთრი ფერია.
ჩემი ცხოვრების შუადღე დგება,
ფიქრები სულმთლად გადამრევია,
რა მოვიფიქრო,რომ გაგახაროთ,
ეს აღელვებაც ჩემი ბედია....
ჩემი ცხოვრების შუადღე დგება,
თვალებში ალბათ ნისლისფერია....
რა ვუყოთ,თუკი დავექანებით,
მწვერვალის შემდეგ თავდაღმართია.





Monday, April 3, 2017

Saturday, February 25, 2017


გაცისკროვნებულ თვალებს ღიმილი
როგორ უხდება,ნუცა!
როგორ გიბრწყინავს ორი სანთელი,
შენ ხარ დედიკოს სუნთქვა......
როგორ გიფეთქავს პატარას გული
მონატრებით და კრძალვით...
ალბათ, ვერა და ვერ გაიფიქრე,
საითკენ ქროდა ქარი....
ვერ გაიფიქრე,საით გიხმობდნენ,
სულ სხვა ირჩიე ბინა....
შენ უფლის კალთა გადაგეფარა,
და ტკბილად ჩაგეძინა..
ამაღლდი ზეცად,დაგვყურებ ახლა
სევდიანსა და მტირალს....
გვაჯობე,როგორ,
დაგვტოვე როგორ,
ცოდვით იწვება მიწაც.........
ღიმილი შენი-ცისკრის ნათელი
კვლავ გაათენებს დილას....
ზეცის ბინადარს გაგეღიმება,
დედას შენიშნავ მტირალს.......
და ამოუშრობ ცრემლებს სანატრელს,
გიხმობს საბრალო ქალი....
ნუცა,ღიმილით გაგვიღო უნდა 
შენ საიქიოს კარი.....



Friday, January 27, 2017

,,უსიყვარულოდ რა იქნებოდა ჩვენი სიცოცხლე,
უსიყვარულოდ რა იქნებოდა ჩვენი ოცნება,
უსიყვარულოდ ახლაც არ მსურს შენზე ვიფიქრო,
უსიყვარულოდ არსებობა უმალ მორჩება...
უსიყვარულოდ ჩამოღვენთავს სულში სანთლები,
დაათოვდება გადაპენტილ ტყემლის ყვავილებს,
უსიყვარულოდ გაფრინდება ეს სილამაზე
და რეალობა გულში მწარედ აგვაქვითინებს...
უსიყვარულოდ შევიშლები გიჟი მარტივით,
უსიყვარულოდ ჩამოვძენძავ გულში აპრილებს...
უსიყვარულოდ არ ვიცოცხლებ არცერთი წამი...
მე შენთან ერთად სიყვარულით ყოფნას ვაპირებ...

ლია ჩხაიძე
26.05.2007.


გესმის?

ჩემი გული შენი სულის ნაწილია............

Saturday, January 21, 2017

Thursday, January 5, 2017


მიუხედავად ათასგვარი პრობლემისა,რომელიც ცხოვრებაში გვხვდება....
მიუხედავად ათასგვარი ნერვიულობისა..
მიუხედავად ათასი უძილო ღამისა.......მილიონი დარდისა და ტკივილისა.........უფრო მეტი საშინელი კოშმარისა და სასოწარკვეთისა......
გახსენდება დღე,რომელიც ლამაზია........
დღე,რომელიც პოზიტიურია....
დღე,რომელიც შენია,შენი ფერი და გემო აქვს.........
გახსენდება წუთი,როდესაც გიყვარდა.გიყვარდა არაამქვეყნიურად....ყოველგვარი მორიდებისა და დამალვის გარეშე......
და ხვდები.....ხვდები,რომ ღირდა ამქვეყნად მოსვლა,ცხოვრება,ყოფნა,არსებობა,გრძნობა,ტკივილი,ცრემლი,სიხარული,კოცნა,გაბრაზება,ლოცვა,უიმედობა....შემდეგ ისევ იმედი.........
და ბოლოს......
ფიქრი იმაზე,რომ..
ცხოვრება მართლაც მშვენიერია!