ეს იყო ჩვენი ბედნიერება:მე,მაკა, ალეკო,მზია

ბედნიერი წუთები

ისე შემოგვეძარცვა,

ვეღარ მიხვდით, საიდან

გვჭირდებოდა ნებართვა,

რომ ბრჭყალებით დაგვეცვა

ძმის ნანატრი სიცოცხლე...

ყველა დამნაშავე ვართ,

რომ შენ ვეღარ იცოცხლე...

ვერ ჩაგიდგით სული და

ვერ გაჩუქეთ წამები...

ვერ შევძელით, გაგვექრო

განსაცდელი რამდენი...

ყველა დამნაშავე ვართ,

ჩვენ ვცოცხლობთ და შენ ვერა...

ერთად მყოფებს სიშორე 

ნუთუ ასე გვეწერა?!

გვაპატიე, თუკი ვერ შევაჩერეთ სიკვდილი...

თუ უნებურ ჩვენს ბაგეს

ეუფლება ღიმილი...

ისე გაუჩინარდი,

ვეღარ ვარკვევთ, რა ხდება...

მოვალთ, როცა იქნება,

კარი ღია დაგვხვდება...