არავის სჯერა, რომ ერთხელაც შენც დაიღალე,
რომ დაგეღალა ფრთები ბარტყობის...
არავის სჯერა, რომ ღიმილმა ჩაყლაპა ცრემლი
და დადგა ხანა განმარტოების...
გაფრინდნდნ სულის თოლიები,
დამტოვეს მარტო...
ვაყოლებ მზერას და ეული ამაოდ გნატრობ...
ჩამომეღვენთა ანთებული სანთლები სულის,
არავის სჯერა და ასე ჩუმად ბერდევა გული.
