ჩემი სოფლის ძველებური კოლორიტი,
შუქმოსილი ნინოშვილის გურია....
მთიდან ბარში მოჩუხჩუხე ნაკადული......
ჩანჩქერებთან ჩახუტება მწყურია..........
გზად მიხვეულ-მოხვეული ბილიკები,
მთის სიღრმეში დაკარგული ნაპრალი...
ტყე ისევე სუნთქავს მწვანით შემოსილი,
მას ვერ აკლებს ვერას ხელი მსახვრალი...
ფრინველთ გუნდი გადაუვლის ცას კამარას,
აფეთქდება კორდი ია-ენძელად,
ამ მხარესთან შეგუება ადვილია,
მე ხომ ეგზომ განშორება მეძნელა.................
No comments:
Post a Comment