დახვრეტილი საქართველო,
გათელილი სინდისი....
სისხლის ზღვაში ღრმად ჩაფლული
საყვარელი თბილისი....
უღონო და უუფლებო,
მტარვალთაგან დევნილი...
კაცი,ქალი-ღირსებისგან
პატივაყრილ-ქენჯნილი....
და,შენ ,ვისაც შეგეძლო,რომ
ხალხი მკერდით დაგეცვა,
ჩინ-მედლები ამჯობინე
სიმართლის ხმლის ალესვას...
რეპრესიებს ახვრეპინე
სისხლი წმინდა,ქართული...
არ გიშლიდა ვამპირობას
არც სინდისი ,არც გული?!
დახვრეტილი საქართველო
გმინავს ალალ-მართალი....
,,საქართველოვ,შენ ვინ მოგცა
შვილი დასაკარგავი?!”
No comments:
Post a Comment