მართალ სიტყვას სარეცელზე ასვენებენ,
ტყუილს კიდევ მგონი ქორწილს უხდიან....
ბოროტებას კაკალ გულში იხუტებენ,
სიკეთეს კი ვერცხლის ფასად ყიდიან....
ხეს ვინ დარგავს,ვინ მოიცლის ამისათვის,
როცა ნამყენს ჭიგოს ურცხვად აცლიან....
მთავარია,სადღეგრძელოს ჯერი დადგეს,
მერე ყანწებს ერთმანეთზე დაცლიან....
მერე რაღა დაავიწყებთ იმერ-ამერს,
სიტყვა აღარ დააცალონ თამადას...
მერე რაღა გაათავებს ზღვა სიყვარულს,
რა დააცხრობს დუდუკსა და არმაღანს....
No comments:
Post a Comment