ფიქრი თავზე ნამცეცებად მაყრია,
ეს ცხოვრება მართლა დიდი დარდია....
გინდა მშვიდად აწარსულო დღეები,
მაგრამ მკითხე,აბა,ერთი,გაცლიან?!
მკითხე,ვინმეს ტკივა შენი ტკივილი?!
ვინმეს დარდის გაუყვია ულუფა?!
ბევრს ის უფრო ურჩევნია,რომ გნახოს
ბედი როგორ მიგაქანებს უკუღმა....
და,შენ,ჰეი!
ჩემო ბედის მესაჭევ!
გამაქანე,ნუ დამტოვებ ურიგოდ....
ფიქრი თავზე ნამცეცებად მაყრია
და მეც ყველას უნდა ჩამოვურიგო.....
No comments:
Post a Comment