და დედამიწის ღერძიც მიტომ გადაიხარა

ყველა უსუსურს გოლიათად ყოფნა წადია,
ყველა მათხოვარს თავი დიდი ვინმე ჰგონია...
ამგვარ სიმუხთლეს რომ ვუყურებ, თავი შემძულდა,
სამყარო მათი ხელქვეითი რამე მგონია.
მგონია, ეს ცა ხელში ისე ჩაუმუჭიათ,
თითქოსდა ერთი ჭუჭყიანი ცხვირსახოცია..
მგონია, მიწას ფეხით ისე სრესენ, თელავენ,
თითქოსდა იგი შებილწული პირსახოცია........
და რომ  ასეა...და რომ  არ ჩანს გრძნობა პროტესტის....
მგონი გავგიჟდი......მიტომ ვამბობ: თავი შემძულდა......
არ შემიძლია, უგულობის ვიყო მესაჭე,
ჩემს თავს მადლობა,  რომ ბოლომდე მან მიერთგულა..
რომ ამ ტალახში არგასვრილი დავალ ამაყად,
მაგრამ თვალები გაოცებით ვერ მშვიდდებიან....
და დედამიწის ღერძიც მიტომ გადაიხა,
მათხოვრები რომ   მქადაგებლად გვევლინებიან.....