გულში ზამთრისფერი სუსხია...
გარეთ სულ მზისფერი აისი დამდგარა,
სულის ფერი ისევ რუხია.......
შემოჭირხლულია ირგვლივ ცრემლთა წვეთი,
გამინაცრისფერდა ღაწვები....
არაფერია,თუ მარტის დასაწყისში
თეთრ მარმარილოში ჩავწვები..........
არაფერია,თუ იქნებ საბოლოოდ,
გედის ყივილითაც ვიმღერებ
და ყელს,ფრინველივით ბოლო გაელვებად
საბედისწეროდ მოვიღერებ!
No comments:
Post a Comment