რადგან  ჩემი გულის კარებს
დაეფარა სარქველი....
აღარ ველი გაოცებებს,
არც ვარსვლავებს მოველი....
ჩავიმუხლებ მინდვრად ისევ,
ვიგრძნო მიწის სისველე,
დავიძინებ უყველაფროდ,
შემცივდება, იელვებს....
წამოვდგები, თუ განგებამ
მომცა ამის შეძლება,
თუ არადა ისევ მიწის სითბო გულში მექნება....
მიწამ მშვა და ისევ მიწა
მელოდება სამარე,
გულო შენ არ მიღალატო,
ზეცა შემომატარე....