ისევ იასამანი.........

მომენატრა გაზაფხული,

ყვავილების სუნი.

ჩემს ოთახში,ჩემს ლარნაკში

დიდი თაიგული..

ჩემი იასამანი

გაქოჩრილი სულმთლად....

ვიყნოსავ და ამ სურნელით

უფრო კარგად ვსუნთქავ....

მოვიპარავ რტოებს სადღაც,

ჩავიხუტებ გულში..

ვიხედები ჩუმად,ჩუმად

იასამნის სულში....

დავუკოცნი გულ-მკერდს ყვავილს,

წარბ-წამწამს და თვალებს....

გაზაფხულო,მალე მოდი,

ნუღარ დაახანებ........

ჩამახუტე იასამანს,

კვლავ გამითბე უბე........

ეს ზამთარი სულს მიხუთავს,

ვეღარ ვსუნთქავ უკვე.........

              11.01.1999. ლიკა