ტანზე ეკლებივით დამაყარა
გულში ისრებივით გამეჩხირა
მარტოობა და ვიტირე....
ძვლებში გაატანა ტკივილმა და
უმალ მკვდრად ყოფნა ვინატრე....
მაგრამ მივხვდი,რომ ვაშავებდი
და უფალს თხოვნით მივმართე....
რომ ჩაენერგა ჩემში რწმენა,
რომ მე დავძლევდი ყველაფერს.....
სხვას,აბა,უფალს რას შევთხოვდი?
ვერც გავუბედავდი ვერაფერს.....
და,ასე მოვიდა ძალა ჩემში-
არ დავნებებოდი ეშმაკებს....
...და დღეს ცოცხალი ვარ.
...და დღეს ნათელი ვარ.
დღეს სულ სხვანაირად ვხედავ მზეს!
07.06.2015
No comments:
Post a Comment